„Wesoło śpiewajmy,
Chwałę Bogu dajmy”-
czyli kolędy polskie na lekcjach j. polskiego

Już od początku grudnia na lekcjach j. polskiego rozbrzmiewały polskie kolędy. Uczniowie zostali zapoznani z historią pochodzenia kolęd i pastorałek. Omawiali ich budowę, tematykę, wyszukiwali środki poetyckie, odkrywali piękno kolęd. Rozmawiali o zwyczajach i tradycjach związanych ze świętami Bożego Narodzenia.

Jak podkreślał Jan Paweł II „kolędy nie tylko należą do naszej historii, lecz poniekąd tworzą naszą historię narodową i chrześcijańską. Jest ich wiele, ogromne bogactwo. Od najdawniejszych tych staropolskich, do tych współczesnych. Trzeba, ażebyśmy tego bogactwa nie zagubili. Śpiewając kolędy, rozmyślajmy nad tym, co one mówią i byście w nich odnajdywali prawdę o miłości Boga, który stał się Człowiekiem”.

Przybliżyliśmy sobie szczególnie kolędę napisaną przez znakomitego osiemnastowiecznego poetę Franciszka Karpińskiego „Bóg się rodzi”, która oprócz pięknego języka, kryje w sobie wielką treść, wprowadza nas w klimat niezwykłej tajemnicy.

Tak upływały nasze grudniowe lekcje, które oprócz precyzowania pięknych przesłań, jednocześnie kształciły umiejętności polonistyczne. Pracowaliśmy z tekstami kultury, korzystaliśmy ze słowników, czytaliśmy ze zrozumieniem.

Pisaliśmy streszczenia kolęd, wypowiadaliśmy się na temat ulubionego utworu i uzasadnialiśmy swój wybór. Śpiewaliśmy i dyskutowaliśmy. Lekcje mijały szybko, w miłej i ciepłej atmosferze.